In het rapport van de Gezondheidsraad (GR) Screening op baarmoederhalskanker uit 2011 werd geadviseerd het bevolkingsonderzoek te vernieuwen.

In het huidige bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker (bvo bmhk) worden vrouwen uitgenodigd om een uitstrijkje te laten maken in de huisartsenpraktijk. Dit uitstrijkje wordt opgestuurd naar het laboratorium voor cytologie en afhankelijk van de uitkomst is de uitslag goed, moet de vrouw voor een vervolguitstrijkje naar de huisarts of wordt zij voor vervolgonderzoek verwezen naar de gynaecoloog.

Per januari 2017 wordt het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker vernieuwd. Het maken van een uitstrijkje blijft bestaan, maar het  eerste onderzoek in het laboratorium is niet meer cytologie, maar onderzoek naar het hoog risico humaan papillomavirus (hrHPV). Alleen bij een positieve test op hrHPV wordt alsnog het cytologisch onderzoek verricht op hetzelfde uitstrijkje.

In deze PIN zullen alle veranderingen in het bevolkingsonderzoek stap voor stap worden doorgenomen en wordt u bijgepraat over (hr)HPV en het onderzoek naar baarmoederhalskanker.

Alle informatie over het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker en het uitstrijkje op indicatie is terug te vinden in de aangepaste NHG-Praktijkhandleiding Baarmoederhalskanker: bevolkingsonderzoek en diagnostiek.

In deze NHG-Praktijkhandleiding zijn de richtlijnen uit de NHG-Standaard Preventie en vroegdiagnostiek van cervixcarcinoom (2009) opgenomen, waardoor deze is komen te vervallen.

De belangrijkste veranderingen van het bevolkingsonderzoek in vogelvlucht:

• het uitstrijkje wordt eerst op hrHPV getest;
• als de uitkomst van de test hrHPV-positief is, dan wordt hetzelfde uitstrijkje cytologisch beoordeeld;
• elke afwijkende cytologie (ook Pap. 2) is reden te verwijzen naar de gynaecoloog;
• de zelfafnameset (ZAS) is een alternatief voor vrouwen die anders niet meedoen aan het bvo; het nadeel is dat de ZAS niet gebruikt kan worden voor cytologisch onderzoek;
• het uitnodigingsinterval verandert naar 5 of 10 jaar, afhankelijk van de aanwezigheid van hrHPV;
• de diagnostiek van uitstrijkjes van het bvo wordt gecentraliseerd in 5 laboratoria.

In deze instructiefilm wordt stap voor stap het verwijderen van een cervixpoliep in de huisartsenpraktijk gedemonstreerd. De film staat voor NHG-leden al klaar in uw overzicht met e-Producten. 

Deze PIN is gebaseerd op de NHG-Standaard Virushepatitis en andere leveraandoeningen, die in maart 2016 is verschenen. Deze standaard geeft richtlijnen voor de diagnostiek en het beleid bij het vermoeden van virushepatitis en voor de preventie van virushepatitis. Ook worden diagnostiek en beleid van een aantal andere leveraandoeningen behandeld: leverschade door het gebruik van alcohol, geneesmiddelen of drugs, en niet-alcoholische steatosis hepatis. De standaard geeft daarnaast richtlijnen voor het beleid bij een (bij herhaling) verhoogd ALAT. Deze onderwerpen komen ook in deze PIN aan de orde, waarbij de nadruk ligt op diagnostiek, beleid en preventie van (chronische) hepatitis B en C.

Na het doornemen van deze PIN:

• weet u dat hepatitis B- en C-patiënten vaak geen klachten hebben, maar op termijn wel last kunnen krijgen van ernstige complicaties;
• weet u dat nieuwe behandelmethoden deze complicaties vaak kunnen voorkomen;
  
• weet u dat patiënten bij wie in het verleden de behandeling niet succesvol was, vaak alsnog met nieuwe middelen kunnen worden behandeld;
• kent u het beleid bij een verhoogd ALAT.
  

Patiënten stellen dagelijks vragen over voeding op het spreekuur. Veel huisartsen vinden dit een belangrijk onderwerp, maar voelen zich niet voldoende toegerust om voedingsgewoonten te bespreken en vragen te beantwoorden. In de media is er volop aandacht voor gezond eten, waarbij een scala aan voedingstrends en -goeroes de revue passeert. Wat moeten huisartsen hiermee in de dagelijkse praktijk?

Het doel van deze PIN is om uw kennis en vaardigheden over voeding op te frissen en uit te breiden, zodat u patiënten correct kunt adviseren over hun voeding(svragen). Verder gaat deze PIN in op voedingsadviezen bij een aantal medische problemen: hoge bloeddruk, diabetes mellitus type 2, gewichtsverlies bij ouderen en kinderen met overgewicht. De PIN is voor een groot deel geschreven aan de hand van casussen. Over voeding is geen aparte NHG-Standaard beschikbaar. Deze PIN is op andere richtlijnen en bronnen gebaseerd. Om recht te doen aan het onderwerp is deze PIN langer dan normaal en daarom voor 3 uur geaccrediteerd.

PIN in vogelvlucht 

Na het doornemen van deze PIN: 

• kent u de voedingsadviezen uit de Richtlijnen goede voeding;
  
• weet u hoe u succes kunt behalen met leefstijlinterventies;
  
• kunt u algemene voedingsadviezen geven bij een hoge bloeddruk, kinderen met obesitas en diabetes mellitus type 2;
  
• weet u hoe u ondervoeding kunt vaststellen;
  
• weet u waar u objectieve antwoorden op voedingsvragen kunt vinden.

Denkt u aan de mogelijkheid van donatie bij het schouwen van een overleden patiënt? Veel huisartsen staan nog onvoldoende stil bij de mogelijkheid van weefseldonatie bij het schouwen van een patiënt die thuis overleden is. De PIN Weefseldonatie behandelt de verschillende facetten rondom weefseldonatie en zorgt dat u weet welke mogelijkheden er zijn.

Weefseldonatie

Na het maken van deze PIN weet u:

• waar u informatie over weefseldonatie kunt vinden;
  
• hoe u het Donorregister kunt raadplegen;
  
• welke informatie niet mag ontbreken bij een donatiegesprek;
  
• hoe u een donor kunt aanmelden;
  
• waar u met vragen terecht kunt.
  

Deze PIN is ontwikkeld in samenwerking met de Nederlandse Transplantatie Stichting (NTS).